บันทึกอีเวนต์ WxS_แบนเนอร์ “เรื่องราวที่เธอคือตัวเอก”​

บันทึกอีเวนต์ WxS_แบนเนอร์ "เรื่องราวที่เธอคือตัวเอก"

Warning

เนื้อหาต่อไปนี้เป็นการสปอยล์ ใครไม่อยากโดนสปอยล์เชิญกดปิดจากหน้านี้ ส่วนใครอ่านเนื้อเรื่องแล้ว หรือจะโดนสปอยล์ก็ไม่เป็นไรก็เชิญเลย!!

ก่อนอื่นก็ต้องหวีดภาพนี้ก่อนล่ะ สิ่งแรกที่กระทบลูกกะตาคือความเท่ ความดาร์ก (ความอยากได้55) รอบนี้กดไป 80 โรลละไม่มาซักกะคน…

สึคาสะทำไมรอบนี้เท่ขนาดนี้…ละก็ถ้าเทียบการ์ดสึคาสะ กับการ์ดรุย กับเมย์โกะเน่ซัง
อัญมณีที่ต่างหูสึคาสะมันไม่เตะตาเท่ากับอีก 2 คน หรืออาจจะสื่อว่าตัวสึคาสะเองนี่แหละที่เป็นอัญมณี ซึ่งเปล่งประกายจนคนอื่นมองเห็นอัญมณีอื่นหม่นแสงกันเลยทีเดียว
และอาจจะด้วยเหตุนี้ รุยที่เมื่อมองไปยังอัญมณีก็มองด้วยสายตาแบบ ภูมิใจ หลงใหล (แถมหลอดไฟด้านหน้าที่ภายในเป็นหลอดไฟ ‘รูปดาว’ ‘สีเหลือง’ แล้วไอแสงหลอดไฟก็ไปกระทบหน้ารุย…อืม คิดแล้วดีต่อใจ)
ส่วนการ์ดเมย์โกะเน่ซังท่อนขาสวยจัง ทำไมพี่เขารายล้อมไปด้วยตุ๊กตากันน้า~ เนื้อเรื่องมีการพูดถึง การแสดงโชว์ของสึคาสะตอนเด็กๆ ว่าใช้เจ้าพวกตุ๊กตาเนี่ยทำการแสดง ซึ่งสึคาสะจินตนาการว่าตุ๊กตาเป็น ‘ตัวเอก’ ของโชว์นั้นๆ

หรือก็คือเน่ซังที่อยู่ท่ามกลางเหล่า ‘ตัวเอก’ เหล่านี้ ก็ถือว่าเน่ซังก็เป็น ‘ตัวเอก’ เช่นกัน ?

กลับมาที่สึคาสะอีกนิดนึงนอกจากความเท่ ความดาร์ก อีกคำที่คิดได้คือ 支配者 (Shihaisha) ผู้ปกครอง…ดูท่าโพสสิ แล้วไอรอยยิ้มที่ดูไม่กลัวใครนั่นอีก ฮือ เป็นการ์ดที่สไตรก์กลางใจจริงๆ

_____________________________________________________________________

เปลี่ยนโหมดมาพูดถึงเนื้อเรื่องกันบ้าง ตัวละครใหม่ครั้งนี้ ‘บาคุโนะ เรกิ’…เคมีเข๊าก๊านเข้ากันกับเทนมะซัง บาคุโนะซังก็แน่ล่ะว่าสายจินตนาการเก่ง สึคาสะของเราที่พอเห็นบาคุโนะซังเขาจดสิ่งที่มโนได้ใส่สมุดขนาดนั้น ก็เลยคิดว่าเราไม่ได้มี ‘พลังแห่งการจินตนาการ’ เท่าบาคุโนะซัง
แต่ไปไปมามาพอได้คุยกับเมย์โกะซัง กับตุ๊กตากระต่ายที่เคยทำโชว์มาด้วยกัน สึคาสะก็มารู้ตัวว่าเมื่อก่อน ตัวเองก็ใช้จินตนาการเหมือนกัน แต่คนละแนวกับบาคุโนะซังที่ให้ความสนใจกับเหล่า ‘ตัวละครประกอบ’ เป็นพิเศษ ส่วนฝั่งสึคาสะก็สมเป็นสึคาสะคือ ‘ตัวเอก’ ต้องมาก่อน
ทีนี้สึคาสะก็ได้ใช้วิธีการ ‘สร้างเรื่องราวชีวิต’ ให้กับตัวประกอบ บทพูด 3 ประโยคที่ตัวเองต้องเล่น
เท่านี้แม้แต่ตัวประกอบก็สามารถกลายเป็นตัวเอกได้แล้วในเรื่องราวชีวิตของตัวละครนั้นๆ

เป็นวิธีเพื่อเข้าใจบทแสดงที่เราไม่เคยเห็น ไม่เคยอ่านมาก่อน ตื่นเต้นดีอ่ะ แล้วก็สมกับที่เป็นสึคาสะดี (รอบที่ 2)

ละทีนี้พอสึคาสะกับเพื่อนช่วยกันคิดบทชีวิตของนากายามะได้ ก็ลองเอาไปปรึกษากับบาคุโนะซัง…เราคิดว่าบาคุโนะซังเขาเป็นพี่พวกสึคาสะนะ (อาจซัก 20 ต้นๆ ?) แต่พอพี่เขาได้คุยเรื่องที่ตัวเองถนัด พี่เขากับสึคาสะคุยกันอย่างออกรส อารมณ์เหมือนคนรุ่นราวคราวเดียวกันเลย น่ารักกกกกก
"จริงด้วยครับ...! แม้จะเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยๆ แต่ท่าทีของนากายามะต่อฮิโนะก็ดูจะเปลี่ยนไปเลย...!"
เมื่อถึงวันแสดงจริง (ชอบเนื้อเรื่องวันดาโช ที่ได้ดูพวกสึคาสะแสดงในเนื้อเรื่องนี่แหละ) หลังจากผ่านการฝึกซ้อมอย่างหนักเพื่อมาเข้าฉากพูด 3 ประโยค ปรากฏว่า…

เด่นเกินไป55 นั่นสิเนาะ ก็อยู่ๆนากานามะก็กลายเป็นตัวเอกอีกคนเฉยนี่เนาะ55 ชอบ ชอบ อย่าไปกลัว

"...สมน้ำหน้า"

(↑ อันนี้เป็นการเข้าบทแสดงแบบอินสุด )

ก่อนจะจบเนื้อเรื่อง พี่บาคุโนะที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมรับงานแสดงบทเป็นตัวเอก ก็ได้มาบอกกับทั้ง 4 คน ว่าหลังจากที่ได้ร่วมแสดงกับสึคาสะแล้ว ก็เปลี่ยนใจยอมรับงานแสดง และชวนให้วันดาโชทุกคนลองสมัครแคสติ้งนักแสดงภาพยนตร์ที่พี่เขาจะได้เล่นดู

ชอบความที่สึคาสะเค้ามีอะไรบางอย่างที่แบบส่งผลต่อคนอื่น แบบเนี่ย!!

ทีนี้ก็วางบทปูอีเวนต์หน้าเป็นที่เรียบร้อย แต่วันดาโช อีเวนต์หน้าเป็นของรุยแน่นอน เนื้อเรื่องจะมาเกี่ยวกับการลองสมัครแคสติ้งหนังยังไงหว่า… เนื้อเรื่องสึคาสะกับเนเนะ พอเดาได้ว่าจะมาทางไหน แต่รุยกับเอมุจังนี่ไม่รู้แฮะ 
นอกเรื่อง
●โทร์ป→ แอนดรอยด์→ริโอะตัวประกอบ 3 ประโยค

น่าจะตั้งแต่อีเวนต์เปียโน ที่สึคาสะเริ่มจะลำบากกับบทแต่ละบท แล้วก็น่าจะต้องลำบาก ฝึกฝนอะไรกันต่อไป สู้ๆ

●อีเวนต์นี้ไม่เศร้าแล้ว เย่

ขอบคุณที่หลงมาอ่านจนถึงตรงนี้ เจอกันใหม่ Blog ต่อไป
Yumi-chan